Op 4 oktober stond ik voor een zaal met 130 mensen. Na de eerste twee andere sprekers waren alle ogen op mij gericht. In 6 minuten en 40 seconden mocht ik aan de hand van 10 foto’s vertellen welke fouten ik had gemaakt en wat ik daarvan had geleerd. Daar sta je dan! In bijna 7 minuten gaf ik mijzelf bloot op de zogenaamde FuckUp-night. En daarna werden er allemaal vragen op mij afgevuurd. De voorbereiding, het geven van deze presentatie en het beantwoorden van de vragen hebben nogal wat in mij losgemaakt.
Opzoek naar mezelf in Nieuw-Zeeland
Op een bijeenkomst waar ik verkort mijn verhaal had verteld, werd ik benaderd om dit verhaal te komen delen op de FuckUp-Night. Ik heb namelijk zes jaar in Nieuw-Zeeland gewoond. Ik was met mijn backpack op wereldreis gegaan. Het plan was om drie tot zes maanden te reizen. Na zes maanden reizen kwam ik terecht op een boerderij in Nieuw-Zeeland.
Het boerenleven gaf mij rust en vrijheid op dat moment. Heerlijk om heel de dag buiten te zijn en met dieren te mogen werken.
Na het volgen van cursussen en een opleiding, uiteindelijk een eigen bedrijf gestart. Samen met mijn voormalige partner runde wij drie melkveehouderij bedrijven waar we zo’n 3500 koeien molken. Mijn leven en carrière opgebouwd en op de rails in Nieuw-Zeeland. Toch kwam ik na zes jaar toch weer terug naar Nederland.
Wat nou falen!
Toen ik werd gevraagd dit verhaal te delen op het FuckUp event onder het mom van falen, moest ik daar wel even over nadenken. Het kwam eigenlijk best even hard aan. Had ik dan gefaald? Zo had ik nooit naar mijn leven gekeken. Was deze periode in Nieuw-Zeeland een periode van falen in mijn leven geweest? Dat moest ik voor mezelf even op een rijtje zetten. Al snel kwam ik tot een antwoord voor mezelf. Nee, ik had niet gefaald. Maar, natuurlijk had ik fouten gemaakt waar anderen van kunnen leren. En natuurlijk ben ik bereid deze les met anderen te delen.
Welke fouten had ik gemaakt?
Na zes jaar van, eerst genieten, toen studeren en in de tussentijd heel hard werken was het kaarsje toch wel een eind opgebrand. Er was zo vreselijk veel op me af gekomen. Ik was mezelf helemaal kwijtgeraakt. De signalen van mijn lijf had ik genegeerd. Dit was niet de eerste keer! Ik had beter moeten weten. Daarnaast zette ik altijd de belangen van de ander voorop. Ik was juist op pad gegaan met mijn backpack naar de andere kant van de wereld om mezelf te vinden. Om erachter te komen wie ik was en wat ik in het leven wilde.
Toen was het tijd om echt voor mezelf te kiezen en beter voor mezelf te gaan zorgen.
Wat ben ik mezelf tegen gekomen! Ik lag gevloerd. Kwam met heimwee, veel vragen en onzekerheden terug naar Nederland. Geen idee wat ik daar wilde gaan doen.
